Toch niet weer de regels hé
Bij ons in de kerk starten we de Kids Club met dansen op muziek. Een zeer geliefd stuk. Maar dit stuk wordt gevolgd door het minst geliefde stuk van de hele Kids Club. Het overlopen van de regels.
Noodzakelijk kwaad
Het is één van de belangrijkste stukken van de Kids Club, ook al is het het minst leuke stuk. Door steeds te beginnen met de regels weet iedereen waar hij of zij aan toe is. Zowel de kinderen die al lang komen als de nieuwe kinderen. Verder helpt het de leiders ook om consequent te zijn over de verschillende weken heen. Als we allemaal dezelfde regels gebruiken hangen de regels niet af van wie die week de leiding heeft. Duidelijkheid voor de leiders en de kinderen dus.
Herhaling is saai
Als je elke week hetzelfde moet zeggen kan het wel wat saai worden na een tijdje. Zeker als het wel even duurt om de regels uit te leggen.
Vorig jaar hadden we vijf regels. We hadden die overgenomen van Every Nation London (ik zit in Every Nation Gent) en vertaald naar het Nederlands.
Deze waren:
- Geen vuile taal
- Luisteren naar de leiders
- Niet vechten, zelfs niet ‘speelvechten’ tijdens de kidsclub
- Iedereen zit neer op zijn poep
- Fluiten betekent iedereen stil en neerzitten
Ondertussen zijn ze daar ook aan het kijken om de regels in te korten en te herbekijken.
De regels zijn dood, lang leve de regels
Tijd voor iets nieuws dus. Maar hoe kan je de regels overlopen op een manier die niet saai is en niet veel tijd in neemt? Na wat nadenken, een wandeling, en nog meer nadenken ben ik uiteindelijk op het volgende resultaat uitgekomen.
Een alternatieve versie met hand opsteken in plaats van fluiten is ook beschikbaar indien je deze regels zou willen gaan gebruiken zonder te fluiten.
Het verband tussen mijn naam en mijn poep
Je vraagt je misschien af waarom de laatste woorden steeds in het vet staan. Bij onze oude regels vonden de kinderen de regel van op de poep zitten de leukste. Telkens als ik die uitlegde draaide ik mij om met mijn poep naar de kinderen en sloeg ik met mijn twee handen er op terwijl ik het woord poep zei. De kinderen vonden het zo leuk dat ze op den duur in plaats van het woord poep te roepen gewoon mijn naam riepen. Ook bij andere leiders wanneer ik er niet was.
Roep maar mee
Het doel van de vet gedrukte laatste woorden is dat deze worden geroepen door de kinderen. De leider zegt/roept de eerste twee lijnen waarop de kinderen het laatste woord antwoorden/roepen. Op die manier kan je snel door de regels gaan zonder ongemakkelijke stiltes te creëren wanneer je vraagt wie de regels nog kent.
Het eindresultaat? In plaats van een aantal minuten bezig te zijn met de regels uit te leggen zijn we er nu door op nog geen dertig seconden. Meer tijd voor Gods woord en plezier dus.
0 reacties