De kerk van de toekomst?
Nee, dit is geen artikel over mijn toekomst visie voor de kerk. Dit artikel gaat over een uitspraak die ik regelmatig hoor. Een uitspraak waarmee ik het soms wel eens moeilijk mee heb.
Kinderen zijn de kerk van morgen!
Kinderen zijn de kerk van morgen, een uitspraak die je hoogstwaarschijnlijk al eens hebt gehoord. Misschien heb je die uitspraak zelfs meerdere keren gehoord, of ben je hier zelf ook van overtuigd. Ikzelf ben niet zo’n fan van deze uitspraak. Al moet ik toegeven dat ik dat ook zelf nog heb gezegd. Niet zo lang geleden zelf. Het was pas nadat ik iemand op een podcast over dit onderwerp hoorde spreken, dat ik van mening ben veranderd.
Wat zijn ze dan wel?
Zijn ze dan niet de kerk van morgen? Tuurlijk wel! Maar kinderen zijn zo veel meer dan de toekomst. We kunnen de rol die kinderen vandaag kunnen spelen uit het oog verliezen door ze te labelen als de kerk van te toekomst. Kinderen praten met kinderen, ouders praten met kinderen, leerkrachten praten met kinderen, opa’s en oma’s praten met kinderen, … Ik kan zo nog wel eventjes doorgaan.
Wat zegt de Bijbel?
In zowel Lucas, Matteüs als Marcus komen we een bekend stuk tegen over kinderen. Het stuk over de discipelen die de kinderen bij Jezus vandaan probeerden houden.
De mensen brachten hun kleine kinderen naar Jezus toe. Ze wilden dat Hij hun de handen op zou leggen. Maar de leerlingen stuurden hen weg. Toen Jezus dat zag, werd Hij boos. Hij zei tegen hen: “Laat de kinderen bij Mij komen. Houd ze niet tegen. Want het Koninkrijk van God is voor mensen zoals zij. Luister goed! Ik zeg jullie: als je het Koninkrijk van God niet ontvangt zoals een kind dat doet, kun je het niet binnengaan.” En Hij sloeg zijn armen om de kinderen, legde hun de handen op en zegende hen.
Marcus 10:13-16
3 verzen in Lucas, 3 verzen in Matteüs, en 4 verzen in Marcus beschrijven dit moment. Op zich niet zo veel. Het is makkelijk om over een kort stukje zoals dit heen te lezen. Maar je kunt wel heel veel leren uit die paar verzen.
Niet voor zichzelf
Wie waren die mensen die hun kinderen naar Jezus probeerden te brengen? De Bijbel gaat er niet verder op in. Wat mij persoonlijk aanspreekt, is dat die mensen niet voor zichzelf naar Jezus gingen maar voor hun kinderen. Als je zelf kinderen hebt, of al met een aantal kinderen door een stad hebt rondgewandeld weet je zeker en vast dat het lastiger is dan zonder kinderen. Op elk moment moet je je aandacht erbij houden. Voor je het weet hebben ze iets gezien en zijn ze weg, op avontuur. Verder kun je je met kinderen ook minder makkelijk door een menigte begeven. Ze zijn nu eenmaal kleiner en kwetsbaarder. Ondanks alles hadden die mensen door dat al die dingen niet opwogen tegen wat Jezus hun kinderen kon bieden.
Waarom reageerde de leerlingen van Jezus zo?
De leerlingen van Jezus probeerden de kinderen echter bij Hem weg te houden. In de Bijbel vinden we niet terug wat hun redenen waren. Misschien dachten ze dat ze Jezus aan het beschermen waren, misschien dachten ze dat kinderen niet belangrijk genoeg waren, misschien waren de kinderen heel luidruchtig en hadden de leerlingen daar gaan zin in. We weten het niet, we kunnen alleen maar speculeren. Wat we wel weten is hoe dat Jezus erop reageerde. Hij werd boos. Hij maakte duidelijk dat de kinderen wel bij Hem mochten komen.
Meer dan tweederangs christenen
Kinderen staan vaak veel meer open voor God. Verschillende studies hebben al aangeduid dat kinderen niet als atheïst geboren worden. Dat is iets wat hun wordt aangeleerd. Dit komt perfect overeen met wat we in de Bijbel vinden. Waarom zouden we kinderen, wanneer ze bewust de keuze kunnen maken, dan als tweederangs christenen behandelen. Ze doorschuiven naar de toekomst? Jezus sloeg zijn armen om de kinderen heen en zegende hun. Laten we dus de kinderen geven wat ze moeten krijgen.
Kinderen zijn, net zoals jij en ik, de kerk van vandaag!
0 reacties