Aangezien er altijd wel iets te leren valt van andere mensen posten we hier regelmatig interviews met mensen die op de een of andere manier betrokken zijn bij kinderwerk. Vandaag is het de beurt aan Matthijs Vlaardingerbroek
Wie ben je?
Tja, wie is Matthijs Vlaardingerbroek? Vraag het verschillende mensen en je krijgt verschillende antwoorden! “Die grappige man met de poppen…” of “Die man die van die prikkelende artikelen schrijft.” Leuk om het nu zelf te mogen inkleuren…
Ik ben allereerst een familieman, al jaren heerlijk getrouwd met Lindsey en trotse vader van twee kinderen: Katie (22) en Daniel (19). Opgegroeid in een evangelische Maranatha gemeente is het christelijk geloof er met de paplepel ingegoten.
Hoe ben je tot geloof gekomen?
Behalve dat ik soms bang was dat ik ‘de opname’ gemist had, als mijn ouders te laat van een Bijbelstudie thuis kwamen, heb ik geloven altijd als iets moois en positiefs gezien. Ergens op mijn vierde heb ik voor het eerst mijn hartje aan Jezus gegeven en voor de zekerheid heb ik dit in mijn jeugd nog wel een paar keer herhaald.
Hoe ben je in het kinderwerk beland?
Vanuit een verlangen om God te dienen, ben ik op mijn negentiende naar een evangelisatie school in Engeland gegaan, waar ik veel leerde, onder andere buikspreken en goochelen. Toen ik samen met Lindsey, die ik daar had leren kennen, twee jaar later terug naar Nederland kwam, zijn wij evangelisten geworden. Levend van giften reisden wij al evangeliserend door het land. Daarnaast ben ik toen al begonnen met het verzorgen van christelijke kindervoorstellingen.
In 2000 zijn wij als jong gezin naar een achterstandswijk in Den Haag verhuisd om hier een missionair project rondom kinderen, tieners en hun alleenstaande moeders te starten. Hieruit is een bruisende gemeente ontstaan vol met voormalige onkerkelijke wijkbewoners.
Na zestien jaar hier met hart en ziel leiding aan hebben gegeven, zijn wij verhuisd naar het dorp Bleiswijk in het Groene Hart van Nederland. Hier vond ik de rust om mij geheel te focussen op het christelijk kinderwerk in Nederland en België.
Sinds een jaar of zeven ben ik fulltime bezig met het verzorgen van christelijke kindervoorstellingen in gezinsdiensten, zondagsscholen, vakantiebijbelweken en basisscholen. Ik verzorg zo’n tweehonderd plus voorstellingen per jaar, waarin ik al buiksprekend en goochelend Bijbelverhalen tot leven laat komen.
(www.kinderoptreden.nl)
Wat is jouw passie binnen het kinderwerk?
Mijn grote passie is om de Bijbel toegankelijk te maken voor kinderen en om kinderwerkers in deze opdracht te ondersteunen. Daarom ben ik blij dat ik veel gevraagd wordt om workshops voor plaatselijke kinderwerkers te verzorgen. Tijdens deze workshops krijg ik regelmatig te horen dat er dringende behoefte is aan meer ondersteuning en aan nieuwe werkvormen voor de zondagsschool en de kindernevendienst.
Met deze twee vragen ben ik zoekend en biddend aan de slag gegaan: Welke rol kan ik hierin vervullen?
Als antwoord op de eerste vraag ben ik vorig jaar begonnen met de Facebook groep ‘Christelijk kinderwerk’. Dit is een groeiende online community van meer dan 1200 kinderwerkers en leerkrachten uit België en Nederland. Een plaats om ideeën uit te wisselen, vragen te stellen, wijsheid te delen en elkaar online te ontmoeten.
Het beheren van deze groep kost best wat tijd en inspiratie, maar ik vind het geweldig om te zien hoe kinderwerkers hier elkaar vinden en elkaar bemoedigen.
Het antwoord op de tweede vraag naar een nieuwe methodiek voor het christelijk kinderwerk was minder snel gevonden. Lindsey en ik bieden al jarenlang de website www.creatiefkinderwerk.nl aan, waar kinderwerkers en leerkrachten bijna duizend creatieve ideeën kunnen vinden. Wij zijn zeer dankbaar om te zien dat honderden kerken en scholen hier gebruik van maken als aanvulling op de bestaande methode die zij al eerder hadden aangeschaft. Maar luisterend naar de kinderwerkers hoor ik dat dit niet voldoende is.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Als ik goed luister, is er onder kinderwerkers (en kinderen) in België en Nederland een grote behoefte aan een nieuwe geloofsoverdracht methodiek. Een methodiek, die de Bijbel voor de kinderen van deze tijd opnieuw toegankelijk maakt, die zowel jongens als meisjes aanspreekt, die afwisselend en avontuurlijk blijft, die hedendaagse werkvormen gebruikt, die weinig voorbereiding vraagt en tegelijkertijd maatwerk levert. Ga er maar eens voor staan!
Daarom ben ik eind vorig jaar begonnen met het schrijven van deze gloednieuwe kindermethodiek voor kerken en scholen. De methodiek gaat ‘Bijbel Adventure’ heten en is vanaf het voorjaar 2019 online te vinden. Vanaf september 2019 gaan wij echt officieel starten.
Bijbel Adventure is opgebouwd uit de driehonderd ‘belangrijkste’ Bijbelverhalen en Bijbelgedeeltes . Per Bijbelverhaal vind je hier dan tussen de vijftien en twintig werkvormen, zodat je als kinderwerker zelf je eigen programma kunt samenstellen; gebaseerd op jouw kwaliteiten, de opmaak van jouw groep en de tijdsduur van jouw programma.
Het is een mega project, waar ik met een beetje angst in mijn hart aan begonnen ben en tegelijkertijd ook heel veel plezier in heb. Als Bijbel Adventure over een paar jaar helemaal af is, zal het meer dan vijfduizend werkvormen, filmpjes, proefjes, spelletjes, knutselactiviteiten, enz bevatten. Dit betekent dat ik naast al mijn voorstellingen en workshops de komende jaren veel achter de computer te vinden ben. Niet alleen om online contact te houden met onze groeiende groep kinderwerkers op Facebook, maar ook om elke week een of meerdere programma’s voor Bijbel Adventure te schrijven.
Waarom doe je kinderwerk?
Iemand vroeg laatst aan mij: “Matthijs, waarom doe je dit allemaal?” Goede vraag!
Allereerst omdat ik het zelf zo leuk vind. Ik kan er zo van genieten, als ik zie dat andere mensen baat hebben bij wat ik doe. Maar naast mijn eigen plezier gaat het zeker ook een stapje dieper:
Ik doe dit, omdat leven met God een avontuur is, omdat het kinderwerk in de kerk het leukste en avontuurlijkste (half) uurtje van de week zou moeten zijn, omdat de Bijbel en daardoor ook geloven voor veel kinderen helaas een gesloten boek blijft.
Eigenlijk ben ik nog steeds die negentien jarige evangelist – ik hoop dat, door alles wat ik doe en kan aanbieden, kinderen en volwassenen een stapje dichter naar God mogen wandelen.
0 reacties