Give Me Jesus is een boek van Ryan Frank waar verschillende mensen in aan bod komen over het feit dat kinderwerk meer is dan op de kinderen letten terwijl de volwassenen bezig zijn met kerk (of andere dingen) te doen. Het is een thema dat mij nauw aan het hart ligt. Ik hoop jou op deze manier mee te laten genieten van de dingen die ik heb geleerd uit dit boek.
De post van vandaag gaat over een aantal punten die er voor mij uitsprongen in het hoofdstuk: “Threads: Weaving Jesus into the Lives of the Next Generation” door Donna Lucas
Relevantie begrijpen
Relevantie is een relevant woord de dag van vandaag. Voor sommigen betekent het om steeds uit te kijken naar de nieuwste hype en vervolgens mee op de kar te springen. Voor anderen heeft het dan weer een negatieve connotatie omdat het wordt gebruikt om mensen of organisaties te bekritiseren.
Relevantie is het begrijpen van je doelpubliek en de cultuur waarin je aan de slag bent. Het is dus niet de laatste nieuwe trend volgen. Relevantie is inspelen op je omgeving, zoeken naar de dingen die er echt toe doen, en dit te gebruiken om kinderen naar Jezus te leiden.
Scharniermomenten herkennen
Elke generatie heeft hun eigen scharniermomenten. Er zijn momenten die voor jou een scharniermoment zijn maar voor de volgende generatie gewoon een deel van de geschiedenis. Het is belangrijk om je daarvan bewust te zijn.
Getuigenissen uit je eigen leven en/of scharniermomenten zijn iets heel krachtig. Het is belangrijk om te beseffen wat die scharniermomenten zijn voor de huidige generatie van kinderen. Door mee in hun leefwereld te stappen creëer je een band. Wanneer je de Bijbel kan koppelen aan een scharniermoment uit hun leefwereld komt de Bijbel plotseling meer tot leven. Het is niet langer meer een ver-van-hun-bed-show.
Vrijwilligers trainen
Het trainen van vrijwilligers is een cruciaal element van kinderwerk. We leven in een tijd waarbij zo goed als iedereen een voltijdse job heeft (hierbij laat ik even buiten beschouwing dat het huishouden doen ook niet te onderschatten is). Daarnaast zijn er ook nog hobby’s en eventueel kinderen. Dit alles maakt dat het moeilijker is geworden om mensen te vinden die tijd hebben om zich in te zetten voor het kinderwerk.
Juist daarom dat het steeds belangrijker is om je visie, wat je wilt bereiken met het kinderwerk, duidelijk te communiceren naar de mensen in je kerk. Verder is het belangrijk om de mensen die zich inzetten te helpen groeien. Dit is zowel goed voor hun ontwikkeling als voor de kinderen. Hoe beter je vrijwilligers traint hoe meer de kinderen hier baat bij hebben.
Later volgt er nog een blogpost die hier dieper op in gaat.
Bouw relaties
God heeft de mens geschapen met een verlangen naar relaties. Toen Jezus naar de aarde kwam en voor ons stierf aan het kruis en terug op stond uit de dood, wat we net hebben gevierd met Pasen, was dat ook om de relatie tussen God en de mens te herstellen.
Het is onze taak als leiders om een voorbeeld te zijn naar de kinderen toe over hoe je als christen leeft.
Eerst heb ik geleerd te houden van mijn leider, daarna van de God van mijn leider.
Dr. Henrietta Maers
Door regelmatig tijd door te brengen met de kinderen, interesse te tonen in hun leven, en hun te laten zien dat je van hun houd krijg je veel meer inspraak in hun leven dan wanneer ze jou gewoon als een leerkracht zien.
Start met een plan
Wat zou er gebeuren moesten we allemaal een test moeten maken over de Bijbel. Zou jij slagen? Zouden de kinderen die jij leidt slagen?
De Bijbel vertelt ons een groot verhaal over alle boeken heen. Verder is het ook de plaats om meer over God te weten te komen. Wanneer je kinderen wilt helpen om God beter te leren kennen, en dus een goed geïnformeerde keuze voor Hem te kunnen maken, is het dus belangrijk dat je een plan hebt.
De tijd die je met de kinderen die aan jou worden toevertrouwd doorbrengt is beperkt. Aan de hand van de structuur waarin je werkt kan dit gaan over bijvoorbeeld zes jaar. Maar evengoed kan het zijn dat je ze maar bij jou hebt voor één jaar. Als je geen plan hebt voor wat je wilt bereiken in die periode is het makkelijk om dingen over het hoofd te zien. Vergelijk het desnoods met de leerplannen in het onderwijs.
Als je een doel voor ogen stelt kan je wanneer de tijd is gekomen om afscheid te nemen ook gaan evalueren. Hebben de kinderen mee gekregen wat je hun wou mee geven? Indien dat niet het geval is kan je dat dan weer gaan gebruiken om aanpassingen te maken om te zorgen dat je het jaar nadien positief kan antwoorden op die vraag.
Urgentie & tijdsbesef
Ik haalde het in het vorige stuk al een beetje aan: we hebben maar een beperkte tijd samen met de kinderen. In het vorige stuk lag de focus eerder op kinderen die elke week komen gedurende de periode dat ze bij jou in de groep zitten. Maar wat met kinderen die maar één keer naar de kerk komen? Wat met een kind dat door een vriendje is mee gebracht naar de kerk? Gaat dat kind naar huis met een honger om meer te leren over wie Jezus voor hem of haar is?
Verder krijgen kinderen op scholen steeds meer dingen mee die tegen de christelijke normen en waarden in gaan. Het is dus belangrijk om ze tijdig te tonen hoe de God die van hun houdt en het beste met hun voor heeft over bepaalde thema’s denkt. Want voor je het weet loop je achter de feiten aan.
2 reacties
Barbara · 4 april 2018 op 19:21
“Relevantie is inspelen op je omgeving, zoeken naar de dingen die er echt toe doen, en dit te gebruiken om kinderen naar Jezus te leiden.”
Kan je een voorbeeld geven?
“Het is belangrijk om te beseffen wat die scharniermomenten zijn voor de huidige generatie van kinderen.”
Alsook hier, voor de huidige generatie kinderen?
Jelmer Prins · 4 april 2018 op 22:29
“Relevantie is inspelen op je omgeving, zoeken naar de dingen die er echt toe doen, en dit te gebruiken om kinderen naar Jezus te leiden.”
Een voorbeeld hiervan is toen we hebben ingespeeld op de DAB rage, een hele boel kinderen bij ons begonnen de DAB te doen.
Op dat moment hadden we het ook over profetie en daarbij kwam het volgende vers ter spraken:
Maar iemand die profeteert spreekt tot mensen, en wat hij zegt is opbouwend, troostend en bemoedigend. ~ 1 Korintiërs 14:3
We hebben dit toen aan de dab gekoppeld met het volgende acroniem
Dichterbij brengen (ze dichter bij God brengen met Zijn troostende woorden)
Altijd aanmoedigen (bemoedigend)
Bouw de ander op (opbouwend)
Door de DAB aan dit te koppelen en dit meerdere keren te herhalen link je in hun hoofd iets waar ze overal mee geconfronteerd worden en actief aan mee doen aan een deel van God’s woord.
“Het is belangrijk om te beseffen wat die scharniermomenten zijn voor de huidige generatie van kinderen.”
Voor de huidige generatie kunnen dat bijvoorbeeld de aanslagen zijn van 22 maart 2016 in Brussel, of een ander ingrijpend moment in hun persoonlijk leven. Als je op die momenten naar de Bijbel kan grijpen en hun troosten/bemoedigen op basis van wat ze in Gods woord vinden, hun kan tonen hoe Jezus zou reageren in een dergelijke situatie, dan wordt de Bijbel plots iets voor hun wat ook in het dagelijkse leven van toepassing is. Het hoeven niet perse aanslagen te zijn, het kan ook om kleinere dingen gaan. Maar over het algemeen zijn dit van die momenten die ze zich nog lang herinneren.